Johann Sebastian Bach - Oratorium na Boże Narodzenie - BWV 248 - partytura

Na zbiór składa się 10 utworków w różnych stylach (klasycznym, pop, ballada, rock i jazz). Najmłodszych pianistów do nauki zachęci nie tylko sama muzyka, ale i zabawne obrazki.

Teraz metoda Sassmannshausa także na kontrabas! Kolorowa, przyjazna dziecku trzyczęściowa szkoła na kontrabas to ciekawa propozycja dla uczniów i nauczycieli gry na tym instrumencie. W części pierwszej uczeń poznaje podstawowe pozycje, uczy się pierwszych nut i piosenek.

Trzecia, ostatnia część szkoły Holgera Sassmanshausa na kontrabas. W tej części znajdziemy wiele duetów, a także utworów na kontrabas i fortepian.

Drugi tom muzyki organowej na świąteczny okres świąteczny. Zawiera dobrze znane utwory, a także dzieła, które zostały niesprawiedliwie zapomniane. Repertuar pochodzi głównie z XIX wieku. Zawiera utwory o poziome technicznie łatwym do średniego, prace przypadną do gustu zarówno profesjonalnym, jak i amatorskim organistom. Atrakcyjna publikacja na świąteczne koncerty, recitale i koncertyna Adwent i Boże Narodzenie.

Szkoła Sassmannshausa to publikacja ceniona przez nauczycieli na całym świecie. Pierwsze dwa zeszyty tej 4 częściowej metody, mają za zadanie w łatwy i przystępny sposób wprowadzić dziecko w świat gry skrzypcowej.

To praktyczne wydanie oferuje wybór najłatwiejszych utworów klawiszowych i tanecznych Johanna Sebastiana Bacha. Oprócz często słyszanych „hitów”, takich jak numery taneczne z Notenbüchlein dla Anny Magdaleny Bach, czytelnicy odkryją wiele uroczych i łatwych do grania utworów, których nie ma w innych kolekcjach. Szczególny nacisk położono na różnorodność form i gatunków, przekształcając kolekcję w mikrokosmos muzyki Bacha. Niezawodna edycja, która urozmaica lekcje gry na pianinie!

Drugi tom „Enjoy the Organ” oferuje również zbiór łatwych utworów koncertowych na organy z XVIII i XIX wieku, w opracowaniu Karla-Petera Chilla. Utwory te są przeznaczone przede wszystkim dla amatorskich muzyków kościelnych i organistów, ale mogą również zainteresować profesjonalistę, który może wykorzystać je jako punkt wyjścia do improwizacji.

„Wariacje Diabellego” Beethovena, napisane w latach 1819–1823, stanowią szczyt jego twórczości w zakresie wariacji, a obok „Wariacji Goldberga” Bacha stanowią jeden z najważniejszych wkładów w ten gatunek. Oprócz Beethovena 50 innych kompozytorów z Austrii, głównie z Wiednia, podążyło za wezwaniem Diabellego do stworzenia wariacji dla jego słynnego walca, między innymi Czernego, Moschelesa, ks. X. Mozart, Schubert, 11-letni Liszt i J. N. Hummel.

Partytura wokalna kantaty operowej, z których najważniejsze to aria Dafne „Felicissima quest’alma” (w towarzystwie oboju solo) i słynny lament Apolla „Cara pianta”.

Sonntags Orgel to zbiór różnorodnych stylistycznie utworów dla początkującego organisty obejmujący trzy tomy. W zbiorze znajdują się uroczyste preludia i fugi, tria i pastorałki kompozytorów niemieckich i francuskich. Utwory są łatwe do odczytania i niewymagające zaawansowanej techniki. Publikacja przeznaczona jest dla organistów oraz do celów dydaktycznych.

Sonntags Orgel to zbiór różnorodnych stylistycznie utworów dla początkującego organisty obejmujący trzy tomy. W zbiorze znajdują się uroczyste preludia i fugi, tria i pastorałki kompozytorów niemieckich i francuskich. Utwory są łatwe do odczytania i niewymagające zaawansowanej techniki. Publikacja przeznaczona jest dla organistów oraz do celów dydaktycznych.

Utwory organowe na okazję komunii. Publikacja zawiera szerokie spektrum muzyczne od Jana Sebastiana Bacha i wczesną klasykę do późnego romantyzmu. Stopień trudności: od łagodnie technicznego do umiarkowanego.

Zbiór zawiera takie hymny Maryjne, jak: Alma Redemtoris, Ave Regina coelorum, Regina coeli, Ave maris stella

Piano Moments Classical to zbiór najbardziej znanych melodii klasycznych w opracowaniu na fortepian, których granie sprawi wielką przyjemnośc pianistom na średnim stopniu zaawansowania.

Tango & Co for Accordion to kolekcja 10 utworów w kontrastujących stylach (tango, swing, muzyka klezmerska) o zróżnicowanym poziomie trudności opracowanych na akordeon. Utwory są atrakcyjne dla muzyków w każdym wieku – zawierają wielorakie harmonie, techniki i ozdobniki, które pozwolą wykonawcom i słuchaczom przenieść się w różne muzyczne światy.

Dwie pierwsze części popularnej szkoły Sassmannshausa wprowadzają najmłodszych do gry skrzypcowej. Zadaniem trzeciej jest rozwijanie umiejętności ucznia poprzez grę w duetach. Utowry zebrane w niej są zróżnicowane pod względem rytmów, a młody adept wykonując je ćwiczy przy tym konkretne umiejętności.

Edycja George'a Speckerta przedstawia motywy filmowe w łatwych, atrakcyjnych aranżacjach na skrzypce i fortepian.
Oprócz najlepszych tytułów Hansa Zimmera, Lalo Shifrina i Harolda Arlena, tom zawiera klasyczne tematy, które zyskały popularność dzięki ich zastosowaniu w filmach, na przykład „Taniec węgierski” Johannesa Brahmsa, który był znany z „Wielkiego dyktatora”, a także Johanna Straussa „The Blue Danube” wykorzystany w „2001 - A Space Odyssey”.
Mniej znany jest fakt, że Walt Disney był chwalony za mistrzowskie wykorzystanie muzyki klasycznej w jednym z jego pierwszych pełnometrażowych filmów „Fantasia” oraz że Stanley Kubrick bardzo skutecznie wykorzystywał wielkie dzieła klasyczne w praktycznie wszystkich swoich filmach. Melodie w tym wydaniu są łatwe do odczytania i na pewno są zabawne.

Ta kolekcja zawiera najłatwiejsze utwory fortepianowe w oryginalnej formie autorstwa Ludwiga van Beethovena. Te miniatury stanowią użyteczny dodatek do lekcji gry na pianinie i oferują cenny wgląd w zakres i różnorodność muzyki Beethovena.

Ostatnia praca Mozarta, Requiem K. 626, pozostała niekompletna. Ukończenie fragmentarycznej partytury przez jego asystenta Franza Xavera Süssmayra, który pomógł mu z Czarodziejskim fletem, ma charakter źródła historycznego z najwyższą bliskością myśli Mozarta. Zbiór zawiera partyturę wokalną, która została  na nowo zredagowana. W tekście muzycznym wprowadzono drobne poprawki, części wokalne zostały łatwiejsze do odczytania, a akompaniament fortepianu łatwiejszy do odtworzenia. Głosy zostały poprawiony w 2017 r.

Prawie żaden cykl utworów fortepianowych nie może się równać z magnetyczną atrakcją „24 preludiów” Chopina, opublikowanych w 1839 r. Schumann nazwał je „szkicami, początkami etiud, ruinami, […] ruinami, zabłąkanymi zębami orła, wszelkimi nieporządkami i dzikim zamieszaniem”. Christoph Flamm krytycznie ocenił źródła, ujawniając nowe odczyty tego znanego tekstu muzycznego. Hardy Rittner, uzupełnił palcowanie Chopina z historycznej perspektywy. Dostarczył także cennych uwag na temat praktyki wykonawczej, zwłaszcza w odniesieniu do pedału, rubato, utajonej polifonii, legato i percepcji dźwięku przez Chopina.

Prezentowana partytura wokalna oparta jest na wydanym w 1973 roku przez Ludwiga Finschera „Le nozze di Figaro” opublikowanym w „New Mozart Edition” oraz krytycznym komentarzu Ulricha Leisingera opublikowanym w 2007 roku.

Cztery małe preludia Miloslava Kabeláca op. 48 zostało zamówionych w 1966 r. przez drugi „Międzynarodowy Konkurs Muzyczny Praga Wiosna” w kategorii organów.