Bach

Najważniejszym problemem muzycznym ''Inwencji trzygłosowych'' jest niezależne prowadzenie trzech głosów. Szczególną uwagę należy zwrócić na dokładną kontrolę dźwięku w tych fragmentach ''Inwencji'' w których jeden głos dzielony jest pomiędzy obie ręce.

Zeszyt niniejszy stanowi kontynuację zbioru "Łatwe utwory” J. S. Bacha. Charakterystyczne zagadnienia polifonii fortepianowej, jak niezależne prowadzenie głosów w obu rękach lub prowadzenie dwu głosów w jednej ręce, występują w utworach zawartych w tym zeszycie w stopniu trudniejszym. Zbiór niniejszy przedstawia pod względem stopnia trudności dużą rozpiętość, sięgającą od utworów łatwych do znacznie trudniejszych.

Wydanie wyboru drobniejszych utworów Bacha w trzech zeszytach (ten jest pierwszym; dalej następują ''Drobne utwory'' i ''Małe preludia'') ma na celu dostarczenie materiału, który stopniowo doprowadzi ucznia do ''Inwencji dwugłosowych'', ''Suit francuskich'' itd.

Te niewielkie rozmiarami, nietrudne kompozycje ułatwią nawiązanie właściwego kontaktu ze sztuką Bacha i będą zachętą do dalszej nauki.

W niniejszym zbiorze pierwsze dziesięć utworów oraz dwa ostatnie pochodzą ze ''Zbiorku nut Anny Magdaleny Bach''; jedenasty jest wyjątkiem z ''Suity e-moll'' na lutnię; dwunasty pochodzi ze ''Zbiorku Wilhelma Friedemanna''.

Chorały - muzyka: Jan Sebastian Bach. Partity (10) oraz 11 wybranych chorałów na użytek szkół muzycznych z klasa organową oraz diecezjalnych ośrodków szkolenia organistów w Polsce. Format A-4 s. 44.

Preludia i fugi, - J. S. Bach, (dwa wielkie utwory, które stanowią marzenie wszystkich organistów). Preludium i fuga a-moll oraz Toccata i fuga d-moll. Format A-4, s.33.

Preludia i fugi, - J. S. Bach, Małe Preludia i Fugi na organy, Acht kleine Praludien und Fugen - Eight Short Preludes and Fugues. Podstawowy zbiór preludiów dla organistów i studentów klasy organowej w szkołach muzycznych oraz diecezjalnych ośrodkach szkoleniowych dla organistów. Format A-4, stron 34. Frazowanie według wydań niemieckich i francuskich. Bez opalcowania.