KOMPOZYTORZY / AUTORZY

Zbór zawiera wszystkie dzieła organowe Jana Sebastiana Bacha zebrane w 11 tomach.

Prawie żaden cykl utworów fortepianowych nie może się równać z magnetyczną atrakcją „24 preludiów” Chopina, opublikowanych w 1839 r. Schumann nazwał je „szkicami, początkami etiud, ruinami, […] ruinami, zabłąkanymi zębami orła, wszelkimi nieporządkami i dzikim zamieszaniem”. Christoph Flamm krytycznie ocenił źródła, ujawniając nowe odczyty tego znanego tekstu muzycznego. Hardy Rittner, uzupełnił palcowanie Chopina z historycznej perspektywy. Dostarczył także cennych uwag na temat praktyki wykonawczej, zwłaszcza w odniesieniu do pedału, rubato, utajonej polifonii, legato i percepcji dźwięku przez Chopina.

'An Easy Bach Organ Album' to kolekcja utworów sakralnych i świeckich Jana Sebastiana Bacha, które stanowią doskonałe wprowadzenie w barokową muzykę organową. Pozycja skierowana jest do początkujących i średnio-zaawansowanych wykonawców, pół-profesjonalnych muzyków kościelnych i organistów.

Album „Easy Handel Organ Album” zawiera szeroki przegląd dzieł sakralnych i świeckich Haendla, stanowiąc idealną podstawę do lekcji i wprowadzenia barokowej muzyki organowej. Wybór obejmuje łatwe do średnio trudnych utwory dla półprofesjonalnych muzyków kościelnych i organistów. Wszystkie utwory nadają się również do wykonywania na mniejszych instrumentach.

Wersja organowa zawiera po raz pierwszy edytowane partie wiolonczeli i kontrabasu. Utwór skomponowany w 1887 roku na chór z organami. Do wykonania również przez amatorskie chóry kościelne. Pełna partytura zawiera dodatkowo edytowane po raz pierwszy partie wiolonczeli i kontrabasu. Dvorák sam je napisał w transkrypcji wersji organowej.

Symfonia "Nowy Świat" Antonína Dvořáka, od chwili swego powstania, należy do najpopularniejszych dzieł repertuaru symfonicznego.

Teraz czołowy organista koncertowy Zsigmond Szathmáry (ur. 1939) przerobił jej muzyczną substancję na nowy utwór, który w pełni wykorzystuje potencjał organów. Rezultatem jest wirtuozowska muzyka organowa, która stanowi wyzwanie dla organistów i zachwyca publiczność - lub, cytując niedawnego krytyka, prezentuje "wymiary chóralne o niezrównanym artyzmie".

Partytura wokalna kantaty operowej, z których najważniejsze to aria Dafne „Felicissima quest’alma” (w towarzystwie oboju solo) i słynny lament Apolla „Cara pianta”.

Partytura:
Sopran solo, bas solo
Partie instrumentów: flet, obój (2), I skrzypce (skrzypce solo), II skrzypce, altówka, wiolonczela solo, bas (wiolonczela, kontrabas, fagot, klawesyn), wyciąg fortepianowy

W latach 1845/46 Chopin skomponował inspirowaną bel canto „Barcarolle” Fis-dur op. 60, który stał się wzorem dla kolejnych generacji kompozytorów. W swojej ocenie rozbieżnych, a nawet częściowo sprzecznych źródeł - z powodu różnych sposobów zapisu (Stichvorlagen) dla pierwszych wydań publikowanych niemal równocześnie w Paryżu, Londynie i Lipsku - redaktor uzyskuje nowe spojrzenie na zagadnienia wykonawcze i interpretacyjne, szczególnie dotyczące problematycznych fragmentów.

W Bärenreiter Piano Kaleidoscope znalazły się nuty na fortepian do utworów, które powstały w przeciągu prawie 200 lat - od XVIII do XX wieku. Każdy z 15 kompozytorów, których dzieła umieszczono w zbiorze, wyróżniał się swoim niepodrabialnym stylem. Zeszyt ten gromadzi utwory o różnym stopniu trudności, reprezentatywne dla epoki baroku, klasycznej, romantyzmu i wczesnego modernizmu.

Publikacja zawiera różnorodne pod względem stylistyki utwory na fortepian autorstwa Jeana Kleeba zainspirowane muzyką Ludwika van Beethovena. Znajdziemy w niej kompozycje w stylu samby, z kubańskimi rytmami lub jazzowo-arabską skalą.

Beethoven często włączał w swoje prace muzyczne wpływy z innych krajów. Jean Kleeb podchwycił ten pomysł i rozwinął go dalej w aranżacjach na fortepian solo. W hołdzie dla Beethovena kompozytor kładzie nacisk na etniczne atrybuty, takie jak w utworze „Alla turca” (Marsz turecki), lub z figlarną przesadą wydobywa egzotyczne rytmy z niektórych utworów. W innym miejscu pokazuje wyraźne różnice między „klasycznym” utworem fortepianowym, a muzyką świata. Utwory te są przyjemne do grania, dzięki czemu gra na fortepianie z nut zamieszczonych w „Beethoven Around the World” zadowoli każdego wykonawcę.

Znane "motywy Beethovena" w jazzowej aranżacji Jeana Kleeba na fortepian. Jean Kleeb czerpie z muzyki Ludwiga van Beethovena, znajdując w niej inspirację do własnej twórczości. Aranżacje Kleeba miejscami ściśle nawiązują do oryginału innym razem swobodnie nawiązują do muzyki Beethovena łącząc ją z jazzowymi harmoniami, stylami i rytmami.

Gounod, Charles Faust Opera in five acts Version with recitatives

Partytura wokalna do arcydzieła Ch. Gounoda z wyciągiem fortepianowym. Wydanie urtekstowe na podstawie pełnej partytury opublikowanej w serii „L'Opéra français”. Wersja z recytatywami

„Wariacje Diabellego” Beethovena, napisane w latach 1819–1823, stanowią szczyt jego twórczości w zakresie wariacji, a obok „Wariacji Goldberga” Bacha stanowią jeden z najważniejszych wkładów w ten gatunek. Oprócz Beethovena 50 innych kompozytorów z Austrii, głównie z Wiednia, podążyło za wezwaniem Diabellego do stworzenia wariacji dla jego słynnego walca, między innymi Czernego, Moschelesa, ks. X. Mozart, Schubert, 11-letni Liszt i J. N. Hummel.

Kolekcja zawiera najłatwiejsze utwory fortepianowe w ich oryginalnej formie autorstwa Edvarda Griega. Miniatury stanowią pożyteczny dodatek do lekcji gry na fortepianie i oferują cenny wgląd w zakres i różnorodność muzyki Griega.

Pierwszy tom dzieł organowych Felixa Mendelssohn-Bartholdy dla zaawansowanych wykonawców.

Utwory zawarte w publikacji powstały, w okresie renesansu Mendelssohna, w latach siedemdziesiątych. Dziś te utwory organowe należą do repertuaru każdego koncertującego organisty.

Drugi tom dzieł organowych Felixa Mendelssohn-Bartholdy dla zaawansowanych wykonawców.

Uwzględniono w nim wiele utworów, o których wcześniej sądzono, że ich nie ma. Kompozycje Mendelssohna, choć technicznie należą do średnio trudnych, w wyjątkowy sposób łączą pożądany ideał baroku z klasyczno - romantycznym liryzmem i ekspresją.

Franciszek Liszt zaaranżował wiele swoich utworów fortepianowych i orkiestrowych na organy. W tym tomie prezentujemy jeden, z jego najbardziej znanych utworów orkiestrowych, poemat symfoniczny "Les Prèludes", w jego własnej transkrypcji organowej.

Kompletne wydanie dzieła organowego George'a Friderica Handla W zbiorze po raz pierwszy, znajdziemy wszystkie dzieła Händla, dla których można solidnie argumentować, że zostały one skomponowane na organy.To zestaw dwunastu odręcznych fug pochodzących bezpośrednio z jego najbliższego otoczenia i opublikowanych tutaj, po raz pierwszy, jako jednolity cykl. Wydanie zawiera wiarygodne alternatywne odczyty z różnych źródeł w głównej części muzyki.

„Mesjasz” zajmuje wyjątkową pozycję wśród utworów Georga Friedricha Händla. To jedno z najbardziej znanych dzieł monumentalnego dorobku niemieckiego kompozytora, które przyniosło twórcy światową sławę. Wykonawcy: sopran solo, alt solo (2), tenor solo, bas solo, chór mieszany (SSATB), orkiestra.

W tym nowym wyjątkowym wydaniu, w przeciwieństwie do szeregu dostępnych obecnie publikacji suit na wiolonczelę J. S. Bacha (Cello Suite), wykorzystano wszystkie pięć dostępnych źródeł. Podstawą tego wydania jest najbardziej wiarygodne źródło, rękopis będący w posiadaniu Anny Magdaleny Bach (1727-1731). Wszystkie warianty z czterech innych źródeł są zamieszczone w nutach w sposób bardzo przejrzysty. Daje to wiolonczeliście możliwość wykonania dowolnej suity Bacha nie tylko na podstawie jednego źródła, ale również w wersji mieszanej - poprzez wybór w danym fragmencie jednego z proponowanych zapisów.

Koncert skrzypcowy g-moll został zrekonstruowany z zaginionego koncertu skrzypcowego, który zachował się wyłącznie w opracowaniu Bacha na klawesyn, a mianowicie jako Koncert klawesynowy f-moll (BWV 1056). Partii skrzypiec w tej partyturze towarzyszy partia fortepianu stworzona w przejrzysty sposób, tak aby dać swobodę interpretacji i możliwość uzupełniania harmonii według własnego uznania akompaniatora.

Kantata chorałowa Johanna Sebastiana Bacha „Wielbi dusza moja Pana” (BWV 10) została skomponowana w 1724 r. na święto Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny (2 lipca). Jej tematyka oparta jest na maryjnym hymnie uwielbienia (Magnificat) z Ewangelii św. Łukasza.

Klawesynista, dyrygent i organista Gustav Leonhardt uchodził za pioniera historycznej praktyki wykonawczej. W latach 1968-1978 wykonał transkrypcje klawesynowe kilku kompozycji Bacha na skrzypce bez akompaniamentu lub wiolonczelę. Teraz te transkrypcje są udostępniane nam przez jego ucznia, słynnego klawesynistę Siebe Henstrę, na podstawie odręcznych notatek, które Leonhardt używał podczas swoich własnych wykonań.

Jean Kleeb jest znany ze swoich bardzo wrażliwych i solidnych stylistycznie aranżacji fortepianowych jazzowych znanych melodii, a nawet dzieł klasycznych. Publikacja opiera się na mocno kontrastujących utworach, które przekształcił w atrakcyjne jazzowe numery. Wśród nich są „El pueblo unido” (Sergio Ortega), „Jamaica farewell” (mel. tradycyjna), „Passacaglia Jazz” (Jean Kleeb), angielska i niemiecka piosenka ludowa oraz nowa aranżacja Bacha.